Uğur Mumcu Seti

Uğur Mumcu Kemalizm ve Sosyalizm / Taylan Özbay

"Tanıyor ve biliyorum ki:
Bu kitabın yazarı Taylan Özbay; ülkedeki ayrımsız tüm yurttaşların özgür ve erinç içinde yaşaması ülküsünü öngören; insanına başı dik, alnı ak yaşamayı öğütleyen, uygarlık sıçramalarını hem içeren, hem de algılayan; bu topraklarda yaşayanları yoksul, çaresiz ve sömürüye bağımlı kılan her türlü girişime karşı yürüttüğü çabasında her zaman haklı çıkmış; toplumun daha kayıtsız, koşulsuz bir kardeşlik yönetimine kavuşmasını ilke saymış dürüst bir geleneğin genç, yetkin ve birikimli ardıllarından biridir.
Taylan Özbay, okumadan yazanların, güncel fırsatçılıkla düşün dilenciliği yapanların, yolsuz, yöntemsiz ucuzluğa kaçanların çoğaldığı bir evrede; araştırarak, öğrenerek, deyim yerindeyse iğne ile kuyu kazarak düşüncesini kağıda dökenlerdendir.
Taylan Özbay, bu kez, peşinden yürüdüğü çizginin en saygın adlarından biri olan Uğur Mumcu’nun uğruna ömrünü verdiği düşün dünyasına giriyor ve onun “sorumluluk”, “aydınlatma” ve “bağımsızlık”la örülü öğretisini çözümlüyor.
Kemalist düşüncenin; emekçi sınıf ve tabakaları özgürleştirmeyi ilke edinen toplumculuk ile aynı potada eriyip nasıl bir kor halinde insan bilincinde ışıklandığını yalın, ama özenli bir araştırma ile “Mumcu’nun ölümünün ardından geçen yirmi dört yılda yetişmiş kuşaklar”a anlatıyor.
Çok da iyi anlatıyor."
 
-Işık Kansu-

...

Uğur Mumcu'dan Mektup Var / Ümit Aslanbay

Çocukluk arkadaşı Önder Pekcan, anılarında hem Uğur Mumcu’nun kişiliğine dair ayrıntılar hem de düşünsel gelişiminden izler aktarıyor.

Ümit Aslanbay’ın yayına hazırladığı bu çalışmada, Mumcu’nun daha önce yayımlanmamış mektuplarını da okuyacaksınız.

“1967 Haziran’ında kapanan Yön’de yazan Uğur Mumcu’nun, Temmuz 1967 tarihli mektubunda Ant’a atfettiği sıkıştırılmış gibi duran sözcüğün gerekli ve bir o kadar önemli açılımı ‘kısaca’ budur.

‘CHP ve TİP, gerisi hikâyedir.’ Sonraki paragrafta bir cümle daha vardır; o da öylesine söylenmiş gibi durur. Fraksiyonlar üstüdür... Net bir saptamayı içerir:

‘Stratejimiz şu: TİP ile CHP’nin ortak noktalarını savunmak. Kurtuluş burada, öbür tarafı hikâye.’

Türkiye solunun o günlerde ‘Diyalektiğin gereği!’ saydığı ve sandığı bölünmenin gerçek hayat pratiğinde ortaya çıkardığı; parçalanma, kutuplaşma ve güç kaybıdır. Mumcu’nun, ‘Anamız ağlıyor... Sindirme devri başladı. Sanırım biraz sonra da faşist cunta gelecek. Devrimciler, sosyalistler hâlâ birbirlerine Lenin’i, Marks’ı, Engels’i anlatıyorlar. Türkiye hiç böyle günler yaşamadı’ diye Önder Pekcan’a yazacağı günlere az kalmıştır.”

Not: İnternet sitemizden üye olmaksızın da kolayca alışveriş yapabilirsiniz.